بازده سرمایه گذاری
در امور مالی، میزان بازده (ROR) یا بازگشت سرمایه (ROI)، نسبت پول به دست آمده در سرمایه گذاری به مقدار سرمایه اولیه است. مقدار پول به دست آمده ممکن است مربوط به بهره، سود یا درآمد خالص باشد. بازگشت سرمایه (ROI) معمولاً به صورت درصد بیان می شود.
ریسک
نرخ بازده
نرخ بازده داخلی
در مبحث اندازه گیری ریسک بازار، متغیر تصادفی به صورت نرخ بازده روی یک دارایی مالی گرفته می شود. برای مثال افق زمانی را یک ماه تعریف می کنیم. بازده از پایان ماه قبل تا پایان این ماه اندازه گیری می شود که با اندیس های t و t 1 > مشخص شده اند. بازده ریاضی یا گسسته به صورت سود سرمایه به علاوه پرداخت قراردادی مانند بهره تعریف می شود.
توجه کنید با این تعریف یعنی هر دریافتی درآمد فقط در آخر ماه دوباره سرمایه گذاری می شود. برای توجه به بازدهای طولانی مدت، روال رایج توجه به بازده هندسی است که به صورت لگاریتم نسبت قیمت تعریف می شود.
برای سادگی فرض می کنیم پرداخت قراردادی D در ادامه صفر باشد. به جای آن می توان فرض کرد p ارزش سرمایه است که همه سود را مجدداً سرمایه گذاری می کند.
بهترین سرمایهگذاری در ایران چیست؟افزودن دیدگاه
آدم‌های مختلف موارد مختلفی را برای سرمایهگذاری انتخاب می‌کنند. برخی از مردم خرید ملک را مطمئن و سودآور می‌دانند. برخی دیگر با طلا و سکه پس‌انداز می‌کنند. عده‌ای می‌خواهند با دلار، پول خود را از آسیب تورم نجات دهند. عده کمی هم در بورس سرمایهگذاری می‌کنند، هرچند در نظر عموم مردم بورس بی‌اندازه پرریسک است. اما همه آنها در نهایت به دنبال بهترین سرمایهگذاری می‌گردند. بالاترین سود، کمترین ریسک و بیشترین نقدشوندگی ممکن.
در اینجا نمی‌خواهیم در مورد اخلاق و تاثیرهای اجتماعی هر مورد سرمایهگذاری بحث کنیم. تنها می‌خواهیم نگاهی بیندازیم به سابقه هرکدام از این بازارها و ببینیم از سال ۱۳۷۷ تا به امروز هر بازار چه وضعی داشته است. سوال اینجا است که کدام بازار سودآورترین گزینه برای سرمایهگذاری است؟ در این بازه زمانی ایران و آمریکا سه رئیس‌جمهور متفاوت را تجربه کرده‌اند. به این ترتیب می‌توانیم مدعی شویم که شرایط سیاسی مختلفی را پشت‌سر گذاشته‌ایم.
انتخاب مورد سرمایهگذاری و روش بررسی
برای به‌دست آوردن مقدار تورم از شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) استفاده می‌کنیم. اگر بازدهی مورد سرمایهگذاری از تورم کمتر باشد، سرمایهگذاری را زیان‌ده درنظر می‌گیریم. برای بازدهی‌های بیشتر از تورم به هزینه فرصت (opportunity cost) سرمایهگذاری نگاه می‌کنیم. یعنی آیا موردی سود‌آورتر از انتخاب ما وجود داشته است؟
بهره بانکی را به عنوان سرمایهگذاری بدون ریسک در نظر می‌گیریم. توجه کنید که سکه، دلار و سهام نقدشونده‌تر از سپرده پنج‌ساله هستند. برای آنکه نقدشوندگی (liquidity) کمترین تاثیر را بر محاسبات ما بگذارد، از نرخ بهره سپرده یک‌ساله استفاده می‌کنیم.
برای دلار و سکه، مبنای محاسبه قیمت در بازار آزاد است. یعنی فرض می‌کنیم سفته‌بازاران به ارز دولتی دسترسی ندارند.
برای زمین از شاخص قیمت زمین تهران (LPI) استفاده می‌کنیم. مبنای محاسبه، آماری است که بانک مرکزی منتشر می‌کند. نرخ اجاره سالانه آپارتمان را برابر ۷ درصد بهای ملک در نظر می‌گیریم. (رهن یک پنجم بهای ملک، نرخ تبدیل ۱۰ میلیون رهن در مقابل ۳۰۰ هزار تومان اجاره.
برای محاسبه بازده بورس از شاخص کل استفاده می‌کنیم. از آنجایی که در سال ۱۳۷۷ صندوق ETFبا درآمدثابت وجود نداشت، یک صندوق فرضی با درآمدثابت ۲۰% را با شاخص کل مقایسه می‌کنیم. (در زمان تنظیم مقاله، داده‌های بانک مرکزی تا سال ۱۳۹۵ تاییدشده بودند.)
بازده سرمایهگذاری از سال ۱۳۷۷ تا امروز
حالا فرض می‌کنیم یک واحد پول (یک میلیون تومان) در بازارهای مخالف سرمایهگذاری شود. با استفاده از داده‌هایی که از بانک‌مرکزی، بازار آزاد و سازمان بورس اوراق بهادار استخراج کرده‌ایم، حساب می‌کنیم این پول در سال‌های مختلف چقدر تغییر می‌کند. به بیان دیگر برای هر مورد سرمایهگذاری شاخص ۱۳۷۷ برابر با ۱ فرض می‌شود.
حالا به محاسبه بازدهی هر مورد می‌پردازیم. برای محاسبه بازدهی از فرمول (۱) استفاده می‌کنیم.
که در آن pt قیمت در سال t و P0همان یک میلیون تومانی است که سرمایهگذاری کرده‌ایم. بازدهی بازارها به شکل زیر خواهد بود.
در یک نمودار خطی می‌توانیم بازدهی بازارهای مختلف را ببینیم.
همانطور که می‌بینیم بازدهی بورس در بلندمدت با هیچ‌کدام از موارد دیگر قابل مقایسه نیست. در نمودار زیر می‌توانیم بازدهی سایر سرمایه‌گذاری‌ها را بدون درنظر گرفتن بورس ببنیم.
دسته اول: تورم، دلار و سپرده بانکی
دلال‌هایی که دلار را با فرکانس بالا (HFT) معامله می‌کنند می‌توانند سود کنند. آنها امروز دلار را می‌خرند و چند دقیقه بعد به قیمتی بالاتر می‌فروشند. سود آنها از ما‌به تفاوت خرید‌وفروش (spread) به‌دست می‌آید نه از انبار کردن و نگه‌داشتن ارز. حجم و فرکانس بالا معامله باعث می‌شود سود اندک برای آنها ارزنده باشد.
اما برای کسی که می‌خواهد تورم را پوشش دهد، نگهداری دلار مفید نخواهد بود. در بلندمدت شاخص قیمت بیشتر از نرخ ارز رشد خواهد کرد. اول آنکه دولت ایران سعی می‌کند با سرکوب نرخ ارز از رشد طبیعی آن پیشگیری کند و برای این کار از صندوق ذخیره ارزی استفاده می‌کند. دیگر آنکه در آمریکا هم تورم وجود دارد و ارزش یک اسکناس ۱ دلاری در سال ۱۹۹۷ برابر ارزش همین اسکناس در ۲۰۱۷ نیست.
از طرف دیگر می‌بینیم که سپرده یک‌ساله با تقریب خوبی می‌تواند تورم را پوشش دهد. در یک بازه زمانی ۱۸ ساله سپرده‌گذاری یک‌ساله تنها ۱۳ درصد از تورم عقب می‌افتد. در حالی که خریدار ارز با یک فاصله ۶۵ درصدی روبرو خواهد شد.
نتیجه آنکه با یک سپرده کوتاه‌مدت یک‌ساله می‌شود تورم را هج کرد، با خرید و نگهداری ارز نه. حساب پس‌انداز پنج‌ساله بیشتر از سپرده یک‌ساله سود می‌کند، اما اگر سرمایه‌گذار بخواهد قبل از سررسید حساب خود را ببندد با نرخ شکست (termination fee) روبه‌رو می‌شود. برای همین سپرده بانکی بلندمدت مورد سرمایهگذاری مناسبی برای همه شرایط نیست.
دسته دوم: طلا، زمین و درآمدثابت
در بلندمدت رفتار بازدهی سکه و زمین مسکونی به طرز شگفت‌آوری به یکدیگر شبیه است. فرض کنید در سال ۱۳۷۷ می‌توانستید یک متر افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟ زمین مسکونی را به قیمت ۲۲۵ هزار تومان (پنج سکه بهار آزادی) بخرید. همین زمین در سال ۱۳۹۵ بیش از شش میلیون تومان قیمت داشت. در آن سال می‌شد همین زمین را با پنج‌ونیم سکه خرید.
در کوتاه‌مدت شاید قیمت سکه یا مسکن رشد یا افت کند، ولی در بلندمدت رفتار آنها به هم نزدیک می‌شود. یعنی اگر کسی در سال ۱۳۷۷ زمین خود را فروخته و سکه خریده باشد، در سال ۱۳۹۵ می‌توانست با فروختن سکه‌هایش تقریبا همان زمین را خریداری کند.
نتیجه جالب این است که در بلندمدت سکه طلا و زمین مثل صندوق با درآمدثابت ۲۰% عمل می‌کند. یعنی با نگهداری بلندمدت سکه و زمین می‌توانید سالانه بیست‌درصد درآمد کسب کنید، یا اگر می‌خواهید چیزی را جایگزین خرید سکه و زمین کنید، می‌توانید از صندوق با درآمد ثابت (fixed income fund) استفاده کنید.
یک افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟ مثال از این شرایط، وقتی است که می‌خواهیم برای خرید خانه فرزندانمان پس‌انداز کنیم. یک پس‌انداز درآمدثابت ۲۰% انتخاب مناسبی است، چون به سادگی نمی‌شود هر ماه یک سکه بهار آزادی پس‌انداز کرد. اما با پول اندک می‌شود یک یا چند واحد صندوق درآمدثابت خرید. این واحدها ریسک نگهداری سکه طلا را ندارند و از املاک نقدشونده‌تر هستند.
دسته سوم: بورس در بلندمدت
همانطور که گفتیم اگر افق زمانی سرمایهگذاری خود را ۱۷ ساله بگیریم، هیچ سرمایه‌گذاری‌ای باسرمایه‌گذاری شاخص (index investment) قابل مقایسه نیست. اما در افق زمانی (planning horizon or time horizon) هفت‌ساله شرایط می‌تواند متفاوت باشد.
کسی که از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۷ زمین خریده باشد، بیشتر از هر بازار دیگری سود می‌گیرد. در این دوره جایگاه دوم از آن بورس است. کسی که در سال‌های ۸۲، ۸۳ و ۸۴ (قبل از به قدرت رسیدن محمود احمدی‌نژاد) سکه خریده بود، بعد از هفت‌سال بیشتر از فعال‌های بورس سود کسب می‌کرد. اما در تمام بازه‌های هفت‌ساله دیگر سرمایه‌گذاران بورسی بیشترین سود را کسب کرده‌اند.
نکته دیگر این است که سرمایهگذاری در بورس با افق زمانی کمتر از ۵ سال چندان مطمئن نیست. در افق‌های زمانی کمتر از ۵ سال، صندوق و سپرده بانکی سرمایه‌گذاری‌های مناسب‌تری هستند. مثلا کسانی که در سال ۱۳۸۲ وارد بورس شدند، در سال ۸۷ تنها ۱۸ درصد سود کرده بودند، در حالی که قیمت‌ها ۱۰۳ درصد رشد کرده بود.
اما همین سرمایه‌گذاران در افق بالای ده سال پاداش صبر خود را گرفتند. سال‌های ۸۴ تا ۸۷ ( از اواخر دولت خاتمی به اوایل دولت احمدی‌نژاد) بدترین دوران بورس بود. درحالی که قیمت سکه، دلار و مسکن به شکل وحشتناکی رشد کرد. مشکل اصلی اینجا است که کسی نمی‌دانست ۱۳۸۷ بهترین زمان برای ورود به بورس است. به همین دلیل در بیشتر منابع علمی می‌گویند پرتفویی که فقط از سهام تشکیل شده باشد، برای افق زمانی بالای ۱۰ سال توجیه دارد.
به طور میانگین بورس در تمام بازه‌های هفت‌ساله از ۱۳۷۷ تا به امروز بیش از ۷۰۰% بازدهی داشته است. در پنج دوره گذشته بازدهی بازار بیش از ۸۰۰% درصد بود. در دوره‌های هفت‌ساله بازدهی بورس به‌طور میانگین چنین بوده است:
اجاره خانه به عنوان شغل
یک مورد سرمایهگذاری دیگر این است که خانه بخریم و آن را اجاره دهیم. پیش‌فرض صاحب‌خانه‌ها این است که قیمت خانه متناسب با تورم رشد می‌کند، اجاره هر مبلغی که باشد سود است، چون بالای خط تورم قرار می‌گیرد. این پیش‌فرض درست نیست. قیمت خانه در تهران بیشتر از تورم رشد می‌کند. چرا که رشد تقاضا برای مسکن، بیشتر از ظرفیت شهر برای عرضه افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟ ملک مسکونی است.
اما نکته مهم در مورد خانه مسکونی، استهلاک (depreciation) است. خانه در تهران هر سال ۲٫۵ درصد از ارزش (نه قیمت) خود را از دست می‌دهد. یعنی قیمت یک خانه بیست سال ساخت به طور تقریبی ۲۰(۰٫۹۷۵) یا ۶۰ درصد ملک مشابه نوساز است (مشابه از نظر متراژ و موقعیت). عدد واقعی می‌تواند بین ۵۰ تا ۷۰ درصد متغیر باشد. مستاجر هر سال ۷ درصد قیمتِ روزِ خانه را به عنوان اجاره می‌پردازد. پس می‌توانیم بگوییم:
که در آن H0 قیمت روز خانه نوساز و Ht قیمت روز خانه tسال ساخت است.
چسبندگی قیمت اجاره
دقت کنید که قیمت خانه کهنه در مناطق مختلف و با توجه به امکانات بنا می‌تواند متفاوت باشد. همچنین اگر الان بخواهید خانه اجاره کنید ممکن است از شما ۸ تا ۱۰ درصد اجاره بگیرند. اما اجاره خانه در مجموع چسبنده‌تر از قیمت خانه است و معمولا به همان‌اندازه رشد نمی‌کند.
برای درک چسبندگی قیمت اجاره (price stickiness) تصور کنید شما در یک خانه ساکن هستید. به‌جای پیدا کردن خانه جدید سعی می‌کنید قرارداد خود را با کمترین رشد تمدید کنید. صاحب‌خانه هم ترجیح می‌دهد با شما تمدید کند تا چندماه خانه‌اش خالی بماند و نیم ماه اجاره را به بنگاه بدهد. به همین دلیل معمولا میانگین اجاره‌ها کمتر از قیمت خانه رشد می‌کند. از طرف دیگر خریدار مسکن بیشتر از مستاجر قدرت خرید دارد.
توجه کنید که با بالارفتن عمر بنا، استهلاک بر رشد قیمت می‌چربد. برای همین اگر قصد داریم از اجاره خانه کسب درآمد کنیم، بهتر است افق زمانی خود را بیشتر از ده سال در نظر نگیریم. یعنی خانه هفت تا ده‌سال‌ساخت را با خانه نوساز عوض کنیم.
بهترین سرمایهگذاری در ایران
در افق کوتاه‌مدت بهترین سرمایهگذاری صندوق با درآمدثابت است. دیدیم کسانی که در سال ۹۱ و ۹۲ سکه خریدند، در سال ۹۳ در ضرر بودند. نگه‌داشتن دلار هرگز سودآور نبوده است. سپرده یک‌ساله در بهترین حالت می‌تواند تورم را پوشش دهد و سپرده پنج‌ساله مشکل نقدشوندگی دارد. از طرفی خرید زمین در تهران کار ساده‌ای نیست و به چند ده میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد. مسکن در بلندمدت ارزش افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟ خود را از دست می‌دهد و مسکن قدیمی به سادگی قابل فروختن نیست.
سرمایهگذاری در بورس بهترین گزینه برای افق‌های طولانی است. چنین سرمایهگذاری باید برای بازه‌های ده‌ساله یا بیشتر برنامه‌ریزی کند. به همین دلیل برای محاسبه ارزش ذاتی سهم با جریان آزاد نقدی، از پیش‌بینی تنزیل‌یافته ده‌سال آینده استفاده می‌کنیم. برای کسانی که دانش کافی برای سرمایهگذاری در بورس ندارند، توصیه می‌شود از صندوق سهام استفاده کنند، یا از خدمات سبدگردانی نهادهای سرمایهگذاری بهره ببرند. برای کسانی که برنامه‌ای بین ۵ تا ۱۰ سال دارند، پرتفویی شامل ترکیبی معقول از درآمدثابت و سهام توصیه می‌شود.
بهترین سرمایه گذاری مالی چی میتونه باشه؟
با وجود تورم جهانی، سرمایهگذاری اهمیت ویژه‌ای میان مردم پیدا کرده‌است. افراد به‌دنبال سرمایهگذاری در بازار‌هایی هستند که ضمن حفظ ارزش پول، سودآور نیز باشد. اینکه چه بازاری برای سرمایهگذاری بهتر است به مطالعه نیاز دارد. چه بسیار افرادی بوده‌اند که بدون آگاهی و تخصص شروع به سرمایهگذاری کرده‌اند و متاسفانه اندوخته‌ی خود را به‌راحتی از دست‌داده‌اند.
برای سرمایهگذاری باید بازارهای با ریسک و بازدهی کمتر و یا بیشتر شناسایی شود. سپس درباره‌ی آنها اطلاعات کافی جمع‌آوری و در نهایت اقدام کنید. اما چطور می‌توانید نسبت به شناسایی بازارها و سرمایهگذاری در آنها اقدام کنید؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا درباره بهترین سرمایه گذاری و بازارهای مختلف برایتان بگوییم.
| 10 ایده خلاقانه پولساز | مقاله پیشنهادی ابتکارینو |
سرمایه گذاری چیست؟
سرمایهگذاری دارایی یا کالایی است که با هدف ایجاد درآمد ایجاد شده‌است. به‌طور مثال وقتی یک فرد کالایی را به دلیل سرمایهگذاری می‌خرد، هدف آن مصرف کالا نیست، بلکه استفاده از آن در آینده برای خلق ثروت است. پس سرمایهگذاری با هدف ایجاد درآمد در آینده انجام می‌شود.
سرمایهگذاری، برای ایجاد درآمد از طرق مختلف استفاده می‌کند. این راهها می‌تواند شامل خرید اوراق قرضه، سهام، ملک، بازار ارز دیجیتال و… باشد.
بنابراین می‌توان گفت هر اقدامی که به امید افزایش درآمد در زمان مشخص انجام شود می‌تواند سرمایهگذاری محسوب گردد. حتی درس خواندن و ادامه تحصیل نیز یک نوع سرمایهگذاری است؛ زیرا هدف از وارد شدن به دانشگاه افزایش دانش و مهارت با هدف افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟ ایجاد درآمد در آینده است.
از آنجایی که سرمایهگذاری به معنی ایجاد درآمد است، با مقداری ریسک همراه خواهدبود. همیشه این احتمال وجود دارد که سرمایهگذاری هیچ درآمدی ایجاد نکند، یا اینکه در طول زمان ارزش خود را از دست بدهد. وقتی در شرکتی سرمایهگذاری می‌کنید یا سهام آن‌را خریداری می‌نمایید. این احتمال وجود دارد که شرکت ورشکست شود یا پروژه‌های آن با شکست مواجه شوند. بنابراین همیشه احتمال ریسک در سرمایهگذاری را باید در نظر گرفت.
| وظایف ادمین اینستاگرام | مقاله پیشنهادی ابتکارینو |
انواع بازارهای سرمایه گذاری
1- سهام
سهام، یکی از شناخته‌شده‌ترین و ساده‌ترین نوع سرمایهگذاری است. سهام بسیاری از شرکت‌های بزرگ ایران در بازار بورس به‌فروش می‌رسد. و شما می‌توانید به‌راحتی سهام آنها را خریداری کنید. کسب درآمد از خرید سهام به‌این شکل است که وقتی سهامی می‌خرید، ممکن است که قیمت آن بالا برود و با فروش آن، سود کسب کنید. البته این سرمایهگذاری ممکن است با ریسک نیز همراه باشد؛ زیرا امکان دارد قیمت سهام کاهش یابد و پول شما از دست برود.
2- اوراق قرضه
وقتی اوراق قرضه می‌خرید به‌این معنی است که شما به شرکتی وام می‌دهید. شرکت‌ها و یا دولت با انتشار اوراق قرضه با سررسید معین از مردم وام می‌گیرند. روش کسب درآمد از اوراق قرضه به‌‌صورت دریافت سود از خرید اوراق است. شما می‌توانید پس از سررسید اوراق قرضه‌ای که آن را برای مدت زمان تعیین شده طبق قرارداد، نگه داشته اید؛ اصل پول خود را پس بگیرید. اصولا خرید اوراق یکی از کم ریسک‌ترین نوع سرمایهگذاری است.
3- صندوق‌های سرمایه گذاری در بورس
صندوق‌های سرمایهگذاری به عنوان یک نهاد خصوصی و مستقل زیر نظر سازمان بورس اوراق بهادار فعالیت می‌کنند. ریسک سرمایهگذاری در آنها کمتر از بورس است. این صندوق‌ها توسط متخصصان بورس مدیریت می‌شوند. به صورت کلی عملکرد آنها اینگونه‌است که یک صندوق دارای یک مدیر است که اوراق بهادار یا سهامی را برای قرار دادن پول سرمایه‌گذاران در آن انتخاب می کند. مدیران صندوق با استفاده از دانش خود سعی می‌کنند سهامی که سود بیشتری دارد را انتخاب کنند. کسب درآمد در این صندوق‌ها بدین صورت است که وقتی ارزش سهام یا سایر اوراق بهادار با توجه به صندوقی که در آن سرمایهگذاری کرده‌اید؛ افزایش می‌یابد، سرمایه‌گذاران از طریق صندوق‌های مشترک درآمد کسب می‌کنند.
4- سپرده گذاری در بانک
سپرده گذاری در بانک یک سرمایهگذاری بسیار کم ریسک است. شما مقدار مشخصی پول را برای مدت زمان از پیش تعیین شده در بانک قرار می‌دهید و در مدتی که پول شما نزد بانک نگهداری می‌شود؛ سود دریافت می‌کنید بعد از پایان دوره می‌توانید اصل پول خود را بگیرید. هر چه مدت سپرده گذاری طولانی تر باشد، سود شما بیشتر می‌شود.
5- بیمه عمر
بسیاری از افراد از بیمه‌ی عمر به‌عنوان سرمایهگذاری استفاده می‌کنند. شما با خرید یک بیمه عمر در مدت معین مبلغی پرداخت می‌کنید. بعد از پایان آن مدت می‌توانید مبلغ مناسبی در آینده دریافت کنید.
6- ارز دیجیتال
ارزهای دیجیتال گزینه سرمایهگذاری جدیدی هستند. تعداد زیادی ارز دیجیتال وجود دارد که بیت کوین یکی از معروف‌ترین آنهاست. شما می‌توانید آنها را در صرافی‌های ارز دیجیتال خرید و فروش کنید. بازار ارز دیجیتال بسیار پر ریسک است. اغلب کوین‌ها دارای نوسانات شدید قیمتی هستند. با این حال، برخی از سرمایه گذاران از آنها به عنوان سرمایهگذاری های جایگزین برای تنوع بخشیدن به سبد خود استفاده می‌کنند.
7- خرید طلا
خرید طلا را می‌توان یک سرمایه‌ی گذاری کم ریسک به‌حساب آورد. قیمت طلا در سال‌های اخیر در ایران با افزایش زیادی روبرو بوده است. بنابراین اگر به‌دنبال یک بازار کم‌خطر برای سرمایه گذاری بلندمدت هستید، خرید طلا به شما توصیه می‌گردد.
8- خرید املاک و مستغلات
بازار ملک همیشه با افزایش قیمت خوبی روبرو است. این بازار نیز جز بازارهای کم ریسک محسوب می‌شود. خرید ملک به‌عنوان سرمایه گذاری در بلندمدت مخصوصا در ایران یکی از سوده‌ترین سرمایه‌گذاری‌ها به‌حساب می‌آید.
برای انجام بهترین سرمایه گذاری باید به چه نکاتی توجه کنید؟
همانطور که تصمیم می‌گیرید روی چه چیزی سرمایهگذاری کنید. و بهترین سرمایه گذاری خود را انجام دهید باید چندین عامل را در نظر بگیرید. این فاکتورها عبارتند از:
- تحمل ریسک
- افق زمانی
- دانش شما از سرمایهگذاری
- وضعیت مالی
- و میزان سرمایهگذاری
اگر پس‌انداز و سرمایه‌ی خوبی در دست دارید و فقط به دنبال افزایش ثروت هستید، می‌توانید سرمایه‌گذاری‌های کم‌ریسک را انتخاب کنید. اصولا سرمایه‌گذاری‌های کم‌ریسک، سود کمتری دارند. اما اگر توان ریسک‌پذیری بیشتری دارید می‌توانید در بازارهای با ریسک بالا سرمایهگذاری کنید. به‌طور کلی بین ریسک و سود بیشتر یک رابطه معکوس دارد.
| 1+12 خصوصیت فروشنده حرفه ای موفق | مقاله پیشنهادی ابتکارینو |
6 نکته مهم که قبل از سرمایهگذاری باید بدانید
قبل از اینکه پول خود را سرمایهگذاری کنید، ضروری است که به نکاتی توجه کنید. این نکات به شما کمک می‌کند تا یک تصمیم درست بگیرید. و مسیری سرمایهگذاری مناسب در جهت اهداف خود پیدا کنید. در ادامه به چند مورد از این نکات مهم می‌پردازیم.
1- تنوع در سرمایهگذاری
تمرکز بیش از حد بر روی یک نوع سرمایه، می تواند شما را دچار مشکل کند. تنوع یک راه عالی برای ایجاد تعادل در سرمایه گذاری شما است. متنوع کردن سرمایهگذاری یکی از بهترین راهها برای محافظت در برابر ریسک است.
2- کسب و کار سرمایهگذاری خود را بشناسید
عدم آگاهی در مورد کسب‌وکاری که می‌خواهید سرمایه خود را در آن بگذارید، به شما ضربه می‌زند. اگر پس انداز ارزشمند خود را سرمایهگذاری می‌کنید، کورکورانه وارد آن نشوید! دقت لازم را انجام دهید و مطمئن شوید که در کجا بهترین سرمایه گذاری را انجام می‌دهید.
3- سرمایهگذاری را زود شروع کنید
دارایی‌ها هرچه زودتر سرمایهگذاری شوند، امکان بهتری برای رشد دارند. کسی که از 20 سالگی شروع به سرمایهگذاری می‌کند نسبت به کسی که از 30 سالگی شروع کرده است؛ سود بیشتری خواهد داشت.
4- مدیریت درآمد
متعهد کردن خود به سرمایهگذاری در حرف ساده است، اما حفظ نظم و انضباط در آن سخت است. سیستمی را برای خود تنظیم کنید تا به طور خودکار درصدی از درآمد و حقوق را سرمایهگذاری کنید. اینگونه دیگر احساس نمی‌کنید که پولی را از دست داده‌اید.
5- درآمد اضافه‌ی سرمایه گذاری کنید
همه ما بعضی از روزها بیشتر از حد معمول کار می‌کنیم. می‌توانیم آن درآمد اضافه را پس‌انداز و بعد از مدتی سرمایهگذاری کنیم. کارشناسان توصیه می‌کنند که هوشیار باشید و تا جایی که می‌توانید درآمد اضافی خود را سرمایهگذاری کنید. این امر در ابتدا مستلزم نظم و انضباط است، اما در سال های بعد از خود تشکر خواهید کرد.
6- سرمایه‌گذاری‌ها و پول نقدی جداگانه
نیاز به پول نقد در مواقع اضطراری ممکن است شما را مجبور کند که سرمایهگذاری خود را با ضرر بفروشید. برای حل این مشکل می‌توانید برای مواقع ضروری پول جداگانه‌ای کنار بگذارید. تا در اینگونه مواقع به سرمایه‌ی خود دست نزنید.
جمع بندی
در این مقاله درباره‌ی بازارهای مالی و نکاتی که باید در زمینه سرمایهگذاری در نظر داشته باشید صحبت کردیم. اینکه بهترین بازار برای سرمایهگذاری کدام است چیزی است که باید براساس استراتژی شما تعیین شود. توصیه کارشناسان این است که برای سرمایهگذاری سعی کنید تنوع را رعایت کرده و تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید. اگر به‌دنبال سود بیشتر هستید می‌توانید بازارهای پرریسک‌تر را انتخاب نمایید.
مهم‌ترین نکته آن است که هرچه زودتر یک بازار مناسب سرمایهگذاری برای خود انتخاب نمایید. ممکن است بگویید که هم‌اکنون سرمایه زیادی ندارید اما باید بدانید که بعضی از بازارهای مالی این امکان را به شما می‌دهد که با مبلغ کم هم بتوانید شروع کنید. توصیه ما در آخر این است که میزان ریسک‌پذیری ، افق زمانی، مبلغ سرمایه خود را مشخص کنید و بعد برای بهترین سرمایه گذاری اقدام نمایید.
چگونه بهترین صندوق سرمایهگذاری را انتخاب کنیم؟
بازار سرمایه در سال‌های اخیر مورد استقبال بیشتری قرار گرفت. این امر باعث شد تا افراد با هر سطح از دانش و سرمایه به فکر سرمایهگذاری و کسب منفعت از این بازار باشند. این اتفاق مزایا و معایبی دارد. نکته اصلی این است که شما تا علم لازم برای فعالیت در بازار سرمایه را نداشته باشید امکان کسب سود نخواهید داشت.
از این رو صندوق‌های سرمایهگذاری راه‌کاری مناسب به جای آموزش دیدن و صرف زمان است. برای انتخاب بهترین صندوق سرمایهگذاری باید موارد متعددی را بررسی کنید.
افراد به واسطه روحیات خود، چشم‌انداز سرمایهگذاری، میزان سرمایه و عواملی از این دست اقدام به سرمایهگذاری در صندوق‌ها می‌کنند.
برای فعالیت به روش فردی شاید سال‌ها زمان لازم باشد تا بتوانید تجربه لازم را کسب کنید و بهترین عملکرد را داشته باشید. صندوق‌های سرمایهگذاری تمام مراحل لازم را به خوبی انجام افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟ می‌دهند و با استفاده از تجربه و اطلاعاتی که در دست دارند، امکان فعالیت به ساده‌ترین حالت و بدون نیاز به هیچ دانشی را برای ما فراهم کرده‌اند.
در این مقاله ابتدا به توضیح صندوق‌ها خواهیم پرداخت سپس نحوه انتخاب بهترین صندوق را شرح خواهیم داد:
انواع صندوق‌های سرمایهگذاری
صندوق‌های سرمایهگذاری به طور کلی دو حالت دارند:
صندوق‌های قابل معامله
این صندوق‌ها ساختاری مانند سهام دارند و با داشتن کد بورسی و معاملاتی می‌توانید به معامله آنها بپردازید.
صندوق‌های مبتنی بر صدور و ابطال
این صندوق‌ها نیاز به مراجعه حضوری به شعب صندوق یا ورود به سامانه اختصاصی آنها دارند و از طریق سامانه معاملاتی امکان خرید و فروش ندارند.
حال که با ماهیت کلی صندوق‌ها آشنا شدیم، انواع صندوق سرمایه گذاری را از نظر نحوه تخصیص دارایی بررسی خواهیم کرد.
صندوق‌های سرمایهگذاری بر اساس نحوه ترکیب دارایی، ماهیت متفاوتی دارند و متناسب با ماهیت آنها، هر صندوق مناسب قشر خاصی از سرمایه‌گذاران است.
صندوق‌های سرمایهگذاری به دلیل اینکه زیر نظر سازمان بورس تاسیس می‌شوند و دارای تیم سبدگردان متخصص و با تجربه هستند، کمترین میزان ریسک را دارند و به دلیل جذب سرمایه‌ای کلان، می‌توانند بازده مناسبی ایجاد کنند.
صندوق‌ها به ۴ دسته درآمد ثابت، سهامی، مختلط و مبتنی بر کالا تقسیم می‌شوند:
صندوق درآمد ثابت
صندوق‌های درآمد ثابت بین ۷۰ الی ۹۰ درصد از دارایی خود را صرف سرمایهگذاری در اوراق درآمد ثابت و سپرده‌های بانکی می‌کنند. باقی دارایی آنها نیز در سهام شرکت‌های بورسی سرمایه‌گذای می‌شود. این صندوق‌ها میزان ریسک و سود پایینی دارند و مناسب افراد ریسک‌گریز هستند. به دلیل اختصاص بخشی از سرمایه به سهام، میزان سود آنها کمی از بانک بیشتر است. این صندوق‌ها پرداخت سود دارند.
از مزایای این صندوق‌ها می‌توان به عواملی مانند: نقدشوندگی بالا، مدیریت حرفه‌ای، قابل اعتماد با حداقل ریسک، نحوه پرداخت سود، بازدهی بالاتر از بانک و سرمایهگذاری آسان با مبالغ اندک اشاره کرد.
صندوق سهامی
این صندوق‌ها بین ۷۰ الی ۹۵ درصد از دارایی خود را به سهام شرکت‌های بورسی اختصاص می‌دهند و باقی آن در اوراق درآمد ثابت سرمایهگذاری می‌شود. این صندوق‌ها میزان ریسک و سود بالاتری دارند. پرداخت سود ندارند و منفعت آنها از افزایش نرخ واحد‌های صندوق به دست می‌آید. برای افرادی که میزان ریسک پذیری بالایی دارند و به دنبال کسب منفعت بیشتر هستند، این صندوق‌ها مناسب است.
از مزایای این صندوق‌ها می‌توان به عواملی مانند: سودآور بودن در بلند مدت، حفظ ارزش سرمایه در مقابل تورم، استفاده از دانش تیم سبدگردان، رهایی از صف فروش، شفافیت و بهترین عملکرد و سهولت خرید و فروش اشاره کرد.
صندوق مختلط
این صندوق‌ها ساختاری متعادل دارند و از نظر تخصیص دارایی در بین دو صندوق قبل قرار دارند. حدودا نیمی از دارایی در سهام و نیمی دیگر در اوراق درآمد ثابت سرمایهگذاری می‌شود.
برای افرادی که میزان ریسک و سود متعادل می‌خواهند، این صندوق‌ها مناسب است. هر چه میزان سرمایهگذاری در سهام، در این صندوق‌ها بیشتر باشد، ریسک سرمایه گذاری بیشتری دارند.
از مزایای این صندوق‌ها می‌توان به عواملی مانند: امکان کسب بازدهی بیشتر و ریسک کمتر، سود بیشتر در دوران رونق، زیان کمتر در دوران رکود، مدیریت تخصصی و نقد شوندگی بالا اشاره کرد.
صندوق مبتنی بر کالا
دارایی این صندوق‌ها، اوراق مبتنی بر کالا است. امکان خرید و نگهداری فیزیکی این صندوق‌ها موجود نیست. در این صندوق‌ها هم امکان معامله برای یک کالا و هم برای سبدی متشکل از چند کالا وجود دارد. از مزایای این صندوق‌ها می‌توان به عواملی مانند کاهش هزینه‌ها، افزایش امنیت، وجود بازار ثانویه شفاف، متنوع سازی و وجود پشتوانه قوی اشاره کرد.
عوامل موثر در انتخاب بهترین صندوق سرمایهگذاری
انتخاب بهترین صندوق وابسته به یک سری عوامل است که در ادامه توضیح خواهیم داد.
- میزان ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار
- سابقه بازدهی صندوق
- استراتژی زمانی سرمایه‌گذار
- وضعیت اقتصادی
در ادامه به توضیح هر یک از این عوامل خواهیم پرداخت:
میزان ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار
یکی از عوامل مهم در انتخاب صندوق‌ها، میزان ریسک‌پذیری است. اگر ریسک گریز هستید، باید به سود‌های پایین اکتفا کنید و صندوق‌های درآمد ثابت مناسب شما هستند. در این صندوق ها سود ثابتی به عنوان بازده پرداخت می‌شود که کمی از بانک بیشتر است.
اگر میزان سود بالاتری بخواهید، میزان ریسک بالاتری نیز باید متحمل شوید و صندوق‌های سهامی مناسب شما هستند. این صندوق‌ها مناسب برای سرمایهگذاری بلندمدت هستند.
اگر میزان ریسک‌پذیری شما متعادل است، صندوق‌های مختلط و طلا برای شما مناسب هستند. این صندوق‌ها سود ثابت ندارند و در مقایسه با صندوق‌های سهامی ریسک کمتری دارند.
سابقه صندوق
صندوق‌های سرمایهگذاری با جمع‌آوری سرمایه‌های خرد، به سرمایه‌ای کلان دست پیدا می‌کنند. این صندوق‌ها تحت نظارت سازمان بورس هستند و نحوه عملکرد آنها بررسی می‌شود. توجه به عواملی مانند: سابقه فعالیت صندوق، سازمان موسس آن، بازده و اسامی مدیر و تیم سبدگردان، در بررسی سابقه صندوق سرمایه گذاری موثر است.
صندوق‌های سرمایهگذاری دارای سایت اطلاع‌رسانی هستند و با مراجعه به سایت آنها، می‌توانید اساسنامه، گزارش عملکرد صندوق و عوامل دیگر را بررسی کنید.
مورد دیگری که مهم است بررسی عملکرد صندوق در دوران رکود و رونق بازار است و میزان دارایی صندوق نیز باید برسی شود، چراکه هرچه دارایی بیشتر باشد یعنی صندوق مورد اعتماد بیشتری است.
افق زمانی سرمایهگذاری
سرمایه‌گذاران باید مشخص کنند که دوره زمانی سرمایهگذاری آنها چقدر است. در واقع زمان مورد نظر بر نحوه انتخاب صندوق موثر است. به طور کلی از نظر زمانی سرمایهگذاری به سه دسته بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت تقسیم می‌شود.
اگر هدف ما سرمایهگذاری کوتاه مدت یا میان مدت باشد، بهتر است از صندوق‌های سهامی و مختلط در شرایط تورمی و نوسان بازار استفاده کنیم چراکه دریافت سود بیشتر عموما مد نظر است. با توجه به تورم کنونی برای مدت کم، صندوق‌های درآمد ثابت که سود پایینی دارند، مناسب نیستند. در سرمایهگذاری کوتاه‌مدت، صندوق‌های سهامی مناسب برای شرایط تورمی و نوسان بازار هستند و در شرایط اقتصادی عادی می‌توانید از صندوق‌های درآمد ثابت استفاده کنید.
چنانچه هدف شما سرمایه گذاری بلندمدت باشد، می‌توانید از صندوق‌های سهامی یا مختلط استفاده کنید. در افق سرمایهگذاری بلندمدت، بهترین راه تشکیل سبدی از صندوق‌های مختلط و سهامی است. به دلیل اینکه مدت سرمایهگذاری زیاد است، هراسی از نوسانات بازار نیست و شاید در طول دوره فراز و نشیب‌هایی ایجاد شود، اما در بلندمدت به ثبات خواهد رسید. صندوق‌های درآمد ثابت به هیچ وجه برای سرمایهگذاری بلندمدت مناسب نیستند.
نحوه ترکیب دارایی صندوق‌ها امری است که سبب آرامش خاطر ما می‌شود، چرا که حیطه تخصیص دارایی آنها مشخص است، از طرفی تمامی جوانب در نظر گرفته می‌شود.
وضعیت بازار بورس
توجه به وضعیت بازار، یکی از ارکان مهم دیگر است که باید مورد توجه قرار گیرد. در زمان نزول بازار بهترین گزینه صندوق درآمد ثابت است. این صندوق‌ها با ثبات هستند و به دلیل اینکه در اوراق بانکی صرف می‌شوند، نزول بازار درآن‌ها تاثیر چندانی ندارد و اصل سرمایه محفوظ است.
مورد دیگری که پیشنهاد می‌شود صندوق طلا است. در واقع شما سرمایهگذاری خود را بر روی این فلز ارزشمند انجام دادید و نزول بازار سهام چندان در این بازار تاثیر‌گذار نیست.
در زمان رونق بازار، صندوق‌های سهامی مناسب هستند. میزان سود آنها بیشتر است و به دلیل رونق بازار سهام، سوددهی بیشتری خواهند داشت.
لازم به ذکر است که با داشتن سبدی متشکل از چند صندوق، می‌توانید در بازه‌های مختلف ساختار آنها را تغییر دهید و با کمترین ریسک بتوانید سود قابل توجهی کسب کنید.
مقایسه صندوق‌های سرمایهگذاری
با توضیحاتی که در مورد صندوق‌ها و عوامل موثر برای انتخاب بهترین صندوق داده شد، ابتدا لازم است که صندوق‌ها را با توجه به ماهیت آنها با یکدیگر مقایسه کنید. مثلا اگر صندوق درآمد ثابت مد نظر ما است، باید صندوق‌های درآمد ثابت را با یکدیگر مقایسه کنیم. با استفاده از شرایط روحی و فکری فردی خود و مقایسه صندوق‌ها، می‌توانید نسبت به روحیات خود، بهترین صندوق را پید کنید. از طرفی در سایت فیپیران می‌توانید به مقاسیه انواع صندوق‌ها بپردازید. در حال حاضر ۲۰۰ صندوق سرمایهگذاری در ایران فعالیت دارند و انتخاب از بین این صندوق‌ها مستلزم صرف زمان و بررسی تمام آیتم‌هایی است که معرفی کردیم.
بین دو صندوق با نوسان سود متفاوت، کدام بهتر است؟
در برخی مواقع میزان سود یک صندوق در مقایسه با صندوقی دیگر به مراتب بالاتر است. این مسئله ممکن است موجب وسوسه سرمایه‌گذار شود. اما لازم است دقت کنیم که شاید این سود برای چند ماه باشد و با افت ارزش بازار سهام، سود این صندوق نیز به مراتب کمتر خواهد شد.
پس تصمیم‌گیری کاملا با سرمایه‌گذار است که سود و ریسک بیشتر را ترجیح می‌دهد، یا به دنبال امنیت سرمایه است. بازه سرمایهگذاری در این انتخاب نقش‌آفرین است. برای مدت محدود، صندوق‌های پر‌نوسان پیشنهاد نمی‌شوند، در حالی‌که برای مدت زیاد بسیار مناسب هستند.
محاسبه ضریب آلفا و بتای صندوق سرمایهگذاری
ضریب بتا در واقع نشان‌دهنده میزان تغییر ارزش دارایی صندوق نسبت به نوسانات بازار است. با محاسبه ضریب بتا، میزان ریسک دارایی در مقایسه با کل بازار به دست می‌آید. بالاتر بودن این عدد به معنای ریسک بیشتر سرمایهگذاری در صندوق مورد نظر است.
ضریب آلفا یا بازده فعال صندوق، نشان‌دهنده این است که صندوق نسبت به شاخص بازار چه میزان بازده مازاد داشته است. بالاتر بودن این عدد نشان از وضعیت مطلوب صندوق است.
برای بررسی این دو ضریب نیازی به انجام محاسبه نیست و با استفاده از سایت صندوق، می‌توانید ضرایب موجود را مشاهده کنید.
انتخاب بهترین صندوق سرمایهگذاری درآمد ثابت
بعد از اخذ تصمیم در ارتباط با ورود افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟ به صندوق‌های درآمد ثابت، حال باید به انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری بپردازید. برای اینکه بتوانید به درستی انتخاب کنید، باید سه عامل زیر را بررسی کنید:
- سایز صندوق
- نوسان سود صندوق در گذشته
- مقایسه عملکرد صندوق مورد نظر نسبت به دیگر صندوق‌ها
با استفاده از سایت فیپیران و سایت صندوق‌های سرمایهگذاری، می‌توانید این عوامل را بررسی کنید و به بهترین نتیجه برسید.
توجه داشته باشید که صرفا بزرگی یک صندوق ملاک نهایی برای موفقیت آن نیست چراکه هرچه صندوق بزرگ‌تر باشد، مدیریت آن نیز سخت‌تر است.
برای مقایسه نوسان سود، یک بازه مشخص را در نظر بگیرید و میانگین بازه را بررسی کنید. چراکه ممکن است درصد سود برای یکی از ماه‌ها از صندوق دیگر بیشتر باشد اما در مجموع ۶ ماه و میانگین آن در مقایسه با صندوق دیگر کمتر باشد.
مقایسه صندوق‌های سرمایهگذاری درآمد ثابت
در واقع برای اینکه بتوانیم به درستی این بررسی را انجام دهیم باید صندوق‌های مختلف را در بازه‌های زمانی یکسان مورد بررسی قرار دهیم. شرایط بازار نیز در این امر موثر است.
یک روش مرسوم برای تشخیص عملکرد صندوق‌های درآمد ثابت، مقایسه بازدهی هر صندوق درآمد ثابت با میانگین بازدهی کل صندوق‌های درآمد ثابت است. بنابراین اگر بازده یک صندوق از میانگین کل صندوق‌ها بیشتر باشد، می‌توانیم نتیجه بگیریم که عملکرد صندوق نسبت به متوسط بازار بهتر بوده است.
مورد دیگر مقایسه این صندوق‌ها با بانک است. به دلیل اینکه ماهیت این دو به هم شبیه هستند اما بازده صندوق‌های درآمد ثابت بیش از بانک است، با این قیاس نیز می‌توانیم به برتر‌بودن صندوق پی ببریم.
کلام آخر
بهترین راه‌کار موجود برای افرادی که دانش و تجربه فعالیت در بورس را ندارند و به دنبال کسب منفعت و سرمایهگذاری در این بازار هستند، صندوق‌های سرمایهگذاری است.
این صندوق‌ها با توجه به سلایق مختلف و با ترکیب دارایی، سود و ریسک متفاوت تاسیس شده‌اند. افراد با توجه به میزان ریسک‌پذیری، روحیات خود، میزان سرمایه و … می‌توانند صندوق دل‌خواه را انتخاب کنند.
وجود تیم متخصص و با تجربه سبدگردان، تاثیر بسزایی در کاهش ریسک و افزایش بازدهی این صندوق‌ها دارد. با توجه به مدت زمان دل‌خواه برای سرمایهگذاری، انتخاب‌ها متفاوت هستند و برای اینکه بتوانید بهترین انتخاب را در میان صندوق‌ها داشته باشید، لازم است که به بررسی کامل پیش‌نیاز‌هایی که ذکر کردیم، بپردازید.
افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟
کشور ما نوسانات اقتصادی زیادی را تجربه کرده که به صورت دوره‌ای موجب ایجاد تورم‌های چند ده درصدی شده است. این تورم‌های ایجاد شده ارزش دارایی‌ها را روز به روز کاهش می‌دهند. بهترین راه برای آنکه دارایی‌ها در برابر تورم ایجاد شده در امان بمانند، سرمایهگذاری صحیح است.
در کشورهای پیشرفته و توسعه‌یافته فرهنگ سرمایهگذاری در بیشتر اقشار جامعه جا افتاده و اغلب مردم دارایی‌های خود را به روش‌های مختلفی سرمایهگذاری می‌کنند. همین موضوع در گام اول موجب ایجاد یک ثبات اقتصادی و تک رقمی شدن نرخ تورم در این کشور‌ها شده و در گام بعدی موجب حفظ ارزش دارایی‌ها می‌گردد.
فرهنگ سرمایهگذاری در ایران هنوز در اول راه قرار دارد و اغلب مردم به فکر سرمایهگذاری در بازارهای مختلف هستند تا بتوانند ارزش دارایی خود را در برابر تورم‌های به وجود آمده حفظ کنند. برای آنکه بتوانیم یک سرمایهگذاری درست و موفق داشته باشیم، باید با معیارهای آن آشنا شویم.
در این مقاله تلاش شده تا با بررسی معیارهای سرمایهگذاری، بتوانیم نگاه بهتری برای مقایسه‌ی انواع حوزه‌های سرمایهگذاری داشته باشیم و با دیدگاهی درست و دقیق‌تر وارد این دنیا شویم.
یکی از اصلی‌ترین معیارهای سرمایهگذاری شناخت ریسک است. خیلی از افراد ریسک را با خطر اشتباه می‌گیرند. ریسک به تنهایی به معنی خطر نیست ولی در داخل خود خطر را شامل می‌شود. به طور کلی تعریف ریسک را می‌توانیم "احتمال از دست دادن قسمتی یا کل سرمایه در انجام کاری" بیان کنیم. ریسک دارای دو بخش مثبت و منفی است. اگر تنها بخش منفی ریسک را ببینیم، آن را فقط خطر می‌دانیم و از آن دوری می‌کنیم. در مقابل اگر تنها بخش مثبت ریسک را در نظر بگیریم، نگاه خوش بینانه‌ای نسبت به آن پیدا می‌کنیم. هردو دیدگاه برای ریسک اشتباه است. باید هر دو بخش ریسک را در نظر گرفت تا بتواینم تصمیم درستی بگیریم. برای بررسی این موضوع بهتر است نگاهی به تعریف ریسک از دیدگاه رابرت کیوساکی بیندایم. رابرت کیوساکی، یکی از سرمایه‌گذاران مشهور و از ثروتمندترین افراد جهان است که برای مفهوم ریسک در کتاب پدر پولدار پدر فقیر اینگونه بیان کرده است:
"اکثر افراد از ریسک‌پذیری می‌ترسند و سعی می‌کنند از کارهایی که ریسک در آنها وجود دارد، دوری کنند. اغلب این افراد شناخت کافی از ریسک ندارند و صرفاً به علت ترس از آن فرصت‌های زیادی را از دست می‌دهند. برای افق زمانی در سرمایه گذاری چیست؟ آنکه بتوانیم ریسک‌پذیر باشیم، نباید از ریسک بترسیم بلکه باید چگونه ریسک کردن را یاد بگیریم. در این صورت نسبت به کاری که انجام می‌دهیم شناخت بیشتری پیدا می‌کنیم و ریسک‌پذیری را درک می‌کنیم و از آن لذت می‌بریم."
ریسک‌پذیری برای هر شخص متفاوت خواهد بود. عواملی مانند تجربه، سن افراد و تیپ شخصیتی در میزان ریسک‌پذیری افراد دخیل است؛ اما به صورت کلی می‌توان برای ریسک کردن در انجام کاری دو مورد را به عنوان اصلی‌ترین موارد در نظر بگیریم:
- نباید از ریسک بترسیم، بلکه باید چگونه ریسک کردن را یاد بگیریم.
- بخش‌های مثبت و منفی ریسک را با‌هم بسنجیم.
بازدهی
بازدهی میزان سودی است که یک فرد انتظار دارد تا از سرمایه‌گذاری‌های خود دریافت کند. برای درک بهتر بازدهی بهتر است دو نوع کلی از آن را بشناسیم:
نوع اول بازده واقعی است که همان مقدار سود یا زیانی است که در پایان مدت انتظار در سرمایهگذاری کسب شده است.
نوع دوم بازده مورد انتظار است که مقدار سود یا زیانیست که انتظار می‌رود در مدت زمان انتخاب شده در سرمایهگذاری کسب شود.
هر کدام از این بازده‌ها برای هر شخص متفاوت است. اختلاف این دو بازده نیز به میزان ریسک سرمایهگذاری مربوط می‌شود. هدف یک سرمایه‌گذار رسیدن به حداکثر بازده مورد انتظار خود است. بازده برای سرمایه‌گذار حکم جایزه و انگیزه دارد و یک سرمایه‌گذار حرفه‌ای قبل از اقدام به سرمایهگذاری تحقیق کافی انجام می‌دهد. انتخاب بازده مورد انتظار برای هر سرمایهگذاری باعث می‌شود تا میزان ریسک آن مشخص شود. اگر افراد به دنبال بازده بالایی در سرمایهگذاری باشند، باید میزان دانش و اطلاعات خود را در حوزه‌ی مورد نظر بالا ببرند.
افق زمانی
افق زمانی یا چشم‌انداز سرمایهگذاری، مدت زمان مورد انتظار ما برای رسیدن به هدف‌مان در سرمایهگذاری است. مشخص کردن افق زمانی در سرمایهگذاری از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر بدون در نظر گرفتن آن اقدام به سرمایهگذاری کنیم، دارایی‌ها با ریسک بالایی مواجه می‌شوند. در واقع بدون افق زمانی، سرمایهگذاری غیرممکن است.
چشم‌انداز سرمایهگذاری به هدف سرمایهگذاری هر شخص و میزان مدت انتظار او بستگی دارد. اغلب افراد معمولاً انتظار سرمایهگذاری در زمان‌های کوتاه‌مدت و بازده بالایی را دارند. به این نکته باید توجه داشت که کسب بازدهی در مدت زمان کوتاه‌تر باعث افزایش ریسک در سرمایهگذاری می‌شود. معمولاً با افزایش میزان زمان مورد انتظار برای کسب بازدهی، میزان ریسک کاهش می‌یابد. با تعیین هدف و بازدهی منطقی می‌توانیم به افق زمانی درستی برسیم.
امنیت سرمایهگذاری
این مورد را نباید با ریسک‌پذیری اشتباه گرفت. اگر امنیت سرمایهگذاری وجود نداشته باشد حتی در ایده‌آل‌ترین حالت یعنی ریسک پایین و بازدهی بالا، باز هم خطر‌هایی جدی دارایی‌های سرمایه‌گذاران را تهدید خواهد کرد. در واقع امنیت سرمایهگذاری اولین گام برای جذب اعتماد سرمایه‌گذاران است. هرچه سرمایهگذاری انجام شده در چارچوب مشخص و قانون‌مند‌تری باشد، امنیت در آن بالاتر خواهد رفت. با بیشتر شدن امنیت و به تبع آن افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران، جذب نقدینگی در آن بخش بالا می‌رود. این اتفاق رونق زیادی در سرمایهگذاری ایجاد می‌کند. با شناسایی حوزه‌های سرمایهگذاری با امنیت بالا می‌توان به صورت اصولی اقدام به این کار کرد و شاهد استقبال عموم مردم و جذب نقدینگی در آن حوزه‌ها باشیم.
نقدشوندگی
از دیگر معیارهای سرمایهگذاری نقدشوندگی است. نقدشوندگی بدین معناست که چه میزان طول می‌کشد تا دارایی‌های شما به پول نقد تبدیل شود. بدیهی است هرچه سرعت نقدشوندگی بیشتر باشد، فرایند معاملات در سرمایهگذاری مربوطه سریع‌تر است و باعث بالا رفتن جذابیت در معاملات خواهد شد. اهمیت نقدشوندگی زمانی خود را نشان می‌دهد که وارد دوران رکود در سرمایهگذاری شویم. در آن زمان سرمایه‌گذاری‌هایی که سرعت نقدشوندگی در آنها بالاست ریسک کمتری را به همراه خواهند داشت؛ بنابراین در نگاه کلان بازار‌هایی که نقدشوندگی بالایی دارند، ریسک سرمایهگذاری در آنها پایین است.
به عنوان مثال بازار بورس به دلیل خرید و فروش‌های روزانه و در کمترین زمان ممکن دارای نقدشوندگی بالایی است. در مقابل بازار مسکن به جهت خواب سرمایه تا زمان پیدا شدن مشتری و مسائل دیگر در حال حاضر در اقتصاد کشور نقدشوندگی پایینی دارد.
تأثیر سرمایهگذاری بر اقتصاد
وقتی سرمایهگذاری را در حوزه‌ای آغاز می‌کنیم باید بدانیم آن حوزه چه تأثیری بر اقتصاد کشور خواهد داشت و باید توجه داشت که سرمایهگذاری انتخاب شده نباید موجب ایجاد تورم و رکود اقتصادی در کشور شود. برخی از زمینه‌های سرمایهگذاری سبب ایجاد تورم در اقتصاد کشور می‌شود. این نوع سرمایه‌گذاری‌های تورم‌زا شاید به ظاهر باعث کسب سود برای سرمایه‌گذاران شود و دارایی آنها افزایش یابد ولی در باطن به علت ایجاد رکود و تورم اقتصادی، موجب رشد هزینه‌ها و مخارج می‌شود؛ بنابراین رشد انجام شده در دارایی‌ها خنثی خواهد شد و حتی بعد از مدتی موجب ضرر به دارایی‌ها می‌شود. به عنوان مثال افرادی که در این مدت با سرمایهگذاری در بازار دلار توانستند دارایی‌های خود را افزایش دهند، در ظاهر سود کسب کردند اما در باطن به خاطر تورم ایجاد شده، مقدار هزینه‌ها نیز به نسبت آن افزایش پیدا کرد و در عمل باعث خنثی شدن سود آنها در این سرمایهگذاری شد. به همین دلیل باید سرمایهگذاری انتخاب شده باعث پیشرفت و شکوفایی اقتصادی شود و به مانند بازی برد-برد باید همان‌گونه که شما در سرمایهگذاری سود می‌کنید، اقتصاد کشور نیز شکوفایی و سودسازی را تجربه کند و چرخه‌ی صنعت به حرکت درآید.
با ساختن اقتصادی پویا، سرمایه‌ها به سمت فعالیت‌های سفته‌بازی کمتر می‌شود.
جمع‌بندی
امروزه سرمایهگذاری به یک مهارت تخصصی تبدیل شده است، به گونه‌ای که نمی‌توان بدون آموزش و دانش کافی اقدام به سرمایهگذاری کرد.
از طرفی نمی‌توان یک حوزه‌ی سرمایهگذاری را برای همه‌ی افراد توصیه کرد. در واقع هریک از بسترهای سرمایهگذاری برای افراد مختلفی مناسب است و هر شخص بسته به معیارهای گفته شده در سرمایهگذاری و با توجه به روحیات خود می‌تواند وارد بخش‌های مختلف سرمایهگذاری شود. معیارهای گفته شده در این مقاله می‌تواند کمک شایانی در مقایسه‌ی بخش‌های مختلف سرمایهگذاری و همچنین پیدا کردن و یا ساختن بهترین استراتژی برای هر شخص باشد. در آخر باید توجه داشت که هر کدام از معیارهای گفته شده را نباید به صورت جداگانه در نظر بگیریم، بلکه باید همانند شبکه‌ای منسجم و به‌هم پیوسته در کنار یکدیگر بررسی شوند.
برای مطالعه بیشتر می‌توانید به مقاله سرمایهگذاری چیست؟ و صندوق‌های سرمایهگذاری چیست؟ مراجعه کنید.
برای آشنایی بیشتر با تمام بازارهای مالی کشور می‌توانید دوره آموزشی رایگان آموزش همگانی سرمایهگذاری و برای آشنایی بیشتر با بازار بورس می‌توانید دوره آموزشی رایگان آشنایی با بازار بورس را مشاهده کنید.
دیدگاه شما